Hep yenilgiyi aradım..
Yenmenin ayrıcalığı köreltiyordu beni,
Yenilgiyle acizlik getirmenin,
bıkkınlığın yaratıcılığını tatmanın,
kahkahasızlığın keşfine çıktım.
Sabahın seherine bile gülümsemeyi unutan
sımsıkı kapalı ağızları okudum.
Ve duygulu üst dudağımın
çizgi gibi yokoluşunu aynamda keşfettim.
Ve sanırım dokularımla barıştım.
ayşen hadimioğlu
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder